Kraakbeen is een dun laagje weefsel op het uiteinde van onze botten. Het vormt er een soort kussentje zodat de gewrichten soepel kunnen bewegen. Het dankt zijn stevigheid aan een inventieve architectuur van de collageenvezels in dat weefsel. En die architectuur die kan je eigenlijk het beste vergelijken met die van een oude Romeinse brug, die dankzij die architectuur jaren lang mee kan gaan.

Nu is het probleem dat ons lichaam de collageenstructuur van het kraakbeen niet kan herstellen als het beschadigd raakt door bijvoorbeeld een ongeluk, ziekte of gewoon omdat we ouder worden. Zou het niet geweldig zijn wanneer we die eigen structuur, net als bij een brug, zelf zouden kunnen repareren?

En dat is precies wat wij doen met ons onderzoek. Wij gebruiken 3D-bioprinttechnologie om levende kraakbeenimplantaten te maken, deze vervangen het oorspronkelijke beschadigde weefsel en brengen de stevigheid terug. Dus door de inspiratie die wij krijgen van de oude bruggenbouwers, kunnen we een oplossing bieden voor de vele patiënten die last hebben van schade aan hun gewrichten.