Ik weet nog dat toen ik klein was, ik erg bezorgd was om de zure regen. Maar ik heb al jaren niets meer gehoord over zure regen. Zure regen wordt veroorzaakt door de moleculen stikstofoxide en zwavelioxide. Tegenwoordig hebben we te maken met een ander probleem. De aarde warmt op en dat wordt voor een groot deel veroorzaakt door koolstofdioxide. Blijkbaar waren we in staat om het probleem van de zure regen op te lossen. Maar hoe? En kunnen we hetzelfde doen voor dit molecuul, dat erg lijkt op deze moleculen? Deze vragen probeer ik te beantwoorden in mijn onderzoek. Om het probleem van zure regen op te lossen, hebben we een katalysator gebruikt. Wat is een katalysator? Eigenlijk is dat een stof die zorgt dat er chemische processen plaatsvinden die anders niet zouden gebeuren. Wat als ik je vertel dat we het CO2-probleem nu al kunnen oplossen met katalysators? Het is nu alleen goedkoper om CO2 gewoon uit te stoten dan om er iets mee te doen. Beleidsmakers en de regering kunnen hier nog veel aan doen. Maar wij kunnen ook betere katalysators ontwerpen die waardevollere producten uit CO2 maken, op een goedkopere manier. Om betere katalysators te maken, moeten we precies begrijpen hoe ze werken. En daarvoor heb ik speciale hulpmiddelen, zoals deeltjesversnellers, synchrotrons. Door experimenten met synchrotrons te doen, kan ik kleine nanofilmpjes maken van hoe de katalysatoren precies werken, en die informatie gebruiken om betere katalysatoren te ontwerpen. Met deze verbeterde katalysatoren kunnen we hopelijk grote problemen oplossen, zoals menselijke klimaatverandering.